Wczoraj, 18 lutego, przy kościele pw. Matki Bożej Królowej Polski w Elblągu została otwarta wystawa "Żołnierze wyklęci". Będzie ją można oglądać do 25 lutego.
Przedstawionych zostało na niej 11 sylwetek żołnierzy niezłomnych, w tym m.in. Danuty siedzikówny ps. "Inka", Witolda Pileckiego ps. "Witold", Mieczysława Dziemieszkiewcza ps. "Rój".
17 lutego w tym samym kościele odprawiona została msza święta w intencji żołnierzy wyklętych – niezłomnych: dla żyjących o błogosławieństwo boże, a dla zmarłych o dar życia wiecznego.
Wystawa powstała dzięki inicjatywie stowarzyszenia Elbląscy Patrioci i elbląskiemu oddziałowi ONR.
Żołnierze wyklęci (inna nazwa to żołnierze niezłomni) to zbiorcze okreśelnie polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego – antykomunistyczny, niepodległościowy ruch partyzancki, stawiający opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR, toczący walkę ze służbami bezpieczeństwa ZSRR i podporządkowanymi im służbami w Polsce. Liczbę członków wszystkich organizacji i grup konspiracyjnych kryjących sie pod ym pojeciem szacuje się na 120–180 tysięcy osób. W ostatnich dniach II wojny światowej na terenie Polski działało 80 tysięcy partyzantów antykomunistycznych. Ostatni członek ruchu oporu – Józef Franczak ps. „Lalek” z oddziału kpt. Zdzisława Brońskiego „Uskoka” – zginął w obławie w Majdanie Kozic Górnych pod Piaskami (woj. lubelskie) osiemnaście lat po wojnie – 21 października 1963 roku. W praktyce jednak większość organizacji zbrojnych upadła na skutek braku reakcji USA i Wielkiej Brytanii, gwarantów postanowień konferencji jałtańskiej, na sfałszowanie przez PPR wyborów do Sejmu Ustawodawczego w styczniu 1947 i w konsekwencji ostateczne uznanie w ten sposób przez mocarstwa anglosaskie narzuconej przez ZSRR władzy w Polsce (za: Wikipedia).
